Een nieuwe fobie
Blijf op de hoogte en volg Evy
27 Maart 2014 | India, Nāgercoil
Ja, voor ik ga vertellen over alle mooie kleuren, geuren en geluiden die India rijk is moet ik even wat van mij afschrijven. Ik heb namelijk een nieuwe fobie sinds 2 weken. Ik word geterroriseerd door een eekhoorn. Dit beest zorgt ervoor dat ik slapeloze nachten heb en tegenwoordig zelfs niet meer op mijn eigen kamer kan slapen. Hoe kan zo'n klein 'onschuldig' beestje dat ongeveer 50x kleiner is dan dat ik ben mij toch zo van slag brengen? Het begon zo'n 2 weken geleden toen ik ontdekte dat er een gat in het gaas van mijn dak zat waar een eekhoorn door naar binnen kon glippen. Eerst leek me dat geen probleem, maar daar krabbel ik van terug!! Dat beest heeft mijn wegwerpcamera al kapot geknaagt, mijn kokosolie voor in mijn haar omgestoten waardoor heel het houten bureau mijn spullen onder de kokosolie zat en overal laat hij poepjes (en zelfs een keer diaree) achter. En dan dan die slapeloze nachten, want als ik niet op mijn kamer ben denk ik 'het is maar een eekhoorn, 'zo'n beest is bang voor mensen'. Maar zodra ik op mijn kamer ben schijt ik 'm echt. Dan zijn mijn gedachten opeens 'onee hij gaat me bijten', 'hij springt op me', dus zodra ik hoor dat dat beest op mijn kamer is als ik er ook ben ga ik heel hard klappen en tsssssss roepen en dat houdt me wakker. Het zijn zulke onverwachtse beestjes, ze vliegen echt door heel je kamer. Dinsdagavond rook het opeens heel erg naar dode vis, ik ben toen wel met een lapje voor mijn neus gaan slapen, maar toen ik wakker werd rook het echt naar 10 dode vissen. Met een paar mensen van de Ashram op onderzoek uitgegaan (ohja, ik heb ook al dagen lopen vragen of het gat in het dak gemaakt kan worden, maar voor Indiers is dat lastig), en toen ze op mijn kamer kwamen waren ze er van overtuigd dat dit de geur van 'dead squirl' was... O M G.
Heel mijn kamer doorgezocht, maar ze konden niks vinden. 's Middags nog een tweede poging en toen vonden we onder een stoel een grote bruine plas. Gelukkig geen dode eekhoorn, maar die geur blijft maar op mij mijn kamer hangen, dus nu slaap ik de laaste dagen bij Lisa op de kamer.
Ja nog maar 2 nachtjes voor ik hier alweer wegga! De tijd is echt voorbij gevlogen om maar eens een cliche te gebruiken 'time flies when youre having fun', en dat is ook echt zo. Ik heb hier zoveel bijzondere dingen meegemaakt dat het moeilijk en gek zal zijn om zaterdagochtend te vertrekken. De ashram voelt echt als een soort 'thuis' doordat iedereen zo lief en relaxed is en er zo goed voor mij gezorgd wordt. Indira en Patrani zijn de beste kokkinen die je je kunt bedenken en als ik zin heb ik een koffie, dan hoef ik het woord 'koffie' nog maar te zeggen en ze zijn alweer bezig om het te maken en het eten is echt verrukkelijk. En dan Vasantha, dat is echt mijn oma hier. Elke dag krijg ik een klopje op mijn schouders, heel veel glimlachjes en wil ze weten hoe het gaat (en het liefst wil ze dat ik nog even dans voor haar). Net heeft ze alweer een mooie sari voor mij uitgezocht die ik morgen ga dragen, want dan is het de laatste dag, dus een speciale dag. Verder ga ik natuurlijk ook die lieve, snoezige, knappe, leuke, pientere kinders missen!! Princi haar giecheltje, Sudan z'n knappe koppie, de gesprekken met Poomani en alle kinderen die hele dagen aan mijn wangen lopen te plukken en op mijn rug zitten. Je staat gewoon zo dicht bij ze en dat is een heel bijzondere en leerzame ervaring. Van tranen van een jongentje dat zijn moeder zo mist, tot een glimlach als ze een chocolaatje krijgen, het is heel divers en mooi.
Naast dat ik veel op de Ashram ben geweest heb ik in de afgelopen weekenden ook nog andere leuke dingen gedaan! 2 weken geleden ben ik met Lisa naar Madurai gegaan. We zouden er met de trein gaan, maar omdat Krishan (leider/baas/president) van de Ashram zijn dokter in Madurai wilde bezoeken zijn we met de auto gegaan, want voor de oude man (84 jaar) is de trein geen pretje. Op zaterdag zijn we al vroeg in de ochtend vertrokken en tot maandag zijn Lisa en ik gebleven. Het is echt een mooie stad! Iedere straat heeft zijn eigen 'thema': een papierwinkelstraat, goudstraat, huishoudelijkeartikelenstraat, heel grappig om te zien. Ook een boekenstraat, dus ik heb eindelijk weer een leesboek kunnen kopen, fijn! En uiteindelijk draait alles om het middelpunt van de stad: de sri meenaksi tempel. Een gigantisch tempelcomplex waar je ogen uit kunt kijken en waar heel veel mensen op af komen. Het hindoeisme speelt een zeer aanwezige en belangrijke rol in het leven van de mensen hier, ook op de Ashram, en daar komen heel veel rituelen bij kijken. Ik kan makkelijk een half uur op een muurtje gaan zitten en gaan kijken wat de mensen allemaal doen met jasmijnbloemetjes, henna, stenen, gebedjes en bananen. En dat doe ik dan ook af en toe. Verder hebben we veel door de stad gelopen en geshopt, want er zijn zoveel leuke hebbedingetjes. Op zondag ook weer veel gelopen, lekkere juices gedronken, het paleis bekeken en nog een keer naar de tempel geweest. Maandag naar de markt en ook weer gelopen en om half 2 ging de trein terug naar Kanyakumari. Het was heel druk, maar gelukkig hadden we een plaatsje, want om 5u lang te moeten staan had me geen pretje geleken. De trein kost echt niks trouwens! we moesten 40 cent betalen, echt een giller. En toen we op het station aankomen stond Vasantha ons alweer op te wachten. De lieverd.
En afgelopen weekend zijn we op zaterdag naar Nagercoil gegaan met de bus. Deze stad ligt op een klein uurtje hier vandaan. Geen bijzondere stad, maar wel leuk om wat te lopen, en er is een mooie wijk; Vadasery, waar een relaxte sfeer hangt met brede straten met bomen en hier en daar een winkeltje. Afgelopen disndag ben ik hier weer geweest, want toen waren we uitgenodigd door een Indisch echtpaar om een dagje met ze op stap te gaan. Heel gezellig! De hele dag hadden we een jeep met chaffeur en hebben ze ons mooie plekjes laten zien.
Ook heb ik me nog ontpopt tot fietsenreperateur. Ik zag al een tijdje een paar fietsen staan, maar aan elke fiets mankeerde wel iets, maar het leek mij zo leuk om naar de omliggende dorpjes te kunnen fietsen! Dus samen met de melkboer heb ik toen de banden van twee fietsen gerepareerd en nu zijn we al een paar dagen tripjes op de fiets aan het maken. Super leuk! want als we een dorpje binnen fietsen weet binnen 5 minuten heel het dorp dat er 'twee blanke meisjes' zijn. We hebben wel nieuwe banden op de fietsen laten zetten, want dat was wel nodig. Gelukkig is dat geen rip uit je lijf hier. Voor 3,65 euro had ik een nieuwe binnen- en buitenband en zijn ze erop gezet. We zijn ook nog even bij de juffen op bezoek geweest, die wonen in Palavoor, een dorpje vlakbij, en was ook leuk om daar naar toe te fietsen en chai tea te drinken en hun huizen te zien.
Op school gaat het ook nog steeds goed. De kleuters vinden het nog steeds heel leuk dat we er iedere ochtend zijn en ik heb echt een leuke band met mijn kleuterklasje en merk ook dat ze wat leren en het onthouden. In de middag steeds nog de oudere groepen. Dat gaat soms goed en soms wat minder doordat ze dan te rumoerig zijn. Met een juf erbij gaat het beter, die schreeuwt ze dan even tot rust, want ze weten dat ze bij mij het stokje niet mogen gebruiken. Daar heb ik begin van de week nog even stennis om lopen schoppen. Een jongen was zijn boek vergeten, nouja kan gebeuren toch? In de ogen van de juf niet en ze begon erop los te slaan. Toen heb ik even heel hard 'stop that!' geschreeuwd en ben ik uit m'n slof geschoten. Dat kind moest super hard huilen, ik trilde gewoon van woede. 'Waar is dat nou voor nodig? alsof je zelf niet eens wat vergeet' riep ik naar de juf. 'en als ik lesgeef wordt er niet geslagen'. Intussen waren de directrice en twee andere juffen binnen gekomen en heb ik heel duidelijk verteld dat ik stop met lesgeven als er wordt geslagen. Punt was duidelijk. De desbetreffende juf stond wel als een schaap te lachen dus die heb ik nog even een sneer gegeven: 'wat sta je nou te lachen, er is een kind aan het huilen en dat is niet om te lachen kut'. (zonder dat kut dan).
Verder is het lesgeven wel heel leuk hoor! En niet alle juffen hebben een stokje nodig om orde in de klas te hebben.
Zaterdagochtend zal ik dus met Lisa hier vertrekken en dan gaan we met de trein naar Varkala, een kustplaats in de provincie Kerala, om daar een paar dagen te relaxen aan het strand en misschien zit er wel een massage in, want daar staat Kerala bekend om (en ik zou het goed kunnen gebruiken! want ah, de matras waar ik op slaap is zo hard als een gymmat, dus elke ochtend wordt ik stijf wakker). Verder staat er nog in de planning om naar Kollam, Allapey, de Backwaters, Kochi en misschien Munnar ofzo te gaan. Het schijnt prachtig te zijn, een groene, mooie provincie en ik heb er zin in!
Heel veel liefs,
Evy
P.s Luizenupdate: tot zover nog geen luizen! yes!
P.p.s Temperatuurupdate: hottie! 37 graden sinds het begin van de week. Het wordt steeds warmer en als er geen wind is (zondag, maandag dinsdag was dat) is het echt heeeeeeeel erg sweaty. Gelukkig is de wind nu weer terug.
Heel mijn kamer doorgezocht, maar ze konden niks vinden. 's Middags nog een tweede poging en toen vonden we onder een stoel een grote bruine plas. Gelukkig geen dode eekhoorn, maar die geur blijft maar op mij mijn kamer hangen, dus nu slaap ik de laaste dagen bij Lisa op de kamer.
Ja nog maar 2 nachtjes voor ik hier alweer wegga! De tijd is echt voorbij gevlogen om maar eens een cliche te gebruiken 'time flies when youre having fun', en dat is ook echt zo. Ik heb hier zoveel bijzondere dingen meegemaakt dat het moeilijk en gek zal zijn om zaterdagochtend te vertrekken. De ashram voelt echt als een soort 'thuis' doordat iedereen zo lief en relaxed is en er zo goed voor mij gezorgd wordt. Indira en Patrani zijn de beste kokkinen die je je kunt bedenken en als ik zin heb ik een koffie, dan hoef ik het woord 'koffie' nog maar te zeggen en ze zijn alweer bezig om het te maken en het eten is echt verrukkelijk. En dan Vasantha, dat is echt mijn oma hier. Elke dag krijg ik een klopje op mijn schouders, heel veel glimlachjes en wil ze weten hoe het gaat (en het liefst wil ze dat ik nog even dans voor haar). Net heeft ze alweer een mooie sari voor mij uitgezocht die ik morgen ga dragen, want dan is het de laatste dag, dus een speciale dag. Verder ga ik natuurlijk ook die lieve, snoezige, knappe, leuke, pientere kinders missen!! Princi haar giecheltje, Sudan z'n knappe koppie, de gesprekken met Poomani en alle kinderen die hele dagen aan mijn wangen lopen te plukken en op mijn rug zitten. Je staat gewoon zo dicht bij ze en dat is een heel bijzondere en leerzame ervaring. Van tranen van een jongentje dat zijn moeder zo mist, tot een glimlach als ze een chocolaatje krijgen, het is heel divers en mooi.
Naast dat ik veel op de Ashram ben geweest heb ik in de afgelopen weekenden ook nog andere leuke dingen gedaan! 2 weken geleden ben ik met Lisa naar Madurai gegaan. We zouden er met de trein gaan, maar omdat Krishan (leider/baas/president) van de Ashram zijn dokter in Madurai wilde bezoeken zijn we met de auto gegaan, want voor de oude man (84 jaar) is de trein geen pretje. Op zaterdag zijn we al vroeg in de ochtend vertrokken en tot maandag zijn Lisa en ik gebleven. Het is echt een mooie stad! Iedere straat heeft zijn eigen 'thema': een papierwinkelstraat, goudstraat, huishoudelijkeartikelenstraat, heel grappig om te zien. Ook een boekenstraat, dus ik heb eindelijk weer een leesboek kunnen kopen, fijn! En uiteindelijk draait alles om het middelpunt van de stad: de sri meenaksi tempel. Een gigantisch tempelcomplex waar je ogen uit kunt kijken en waar heel veel mensen op af komen. Het hindoeisme speelt een zeer aanwezige en belangrijke rol in het leven van de mensen hier, ook op de Ashram, en daar komen heel veel rituelen bij kijken. Ik kan makkelijk een half uur op een muurtje gaan zitten en gaan kijken wat de mensen allemaal doen met jasmijnbloemetjes, henna, stenen, gebedjes en bananen. En dat doe ik dan ook af en toe. Verder hebben we veel door de stad gelopen en geshopt, want er zijn zoveel leuke hebbedingetjes. Op zondag ook weer veel gelopen, lekkere juices gedronken, het paleis bekeken en nog een keer naar de tempel geweest. Maandag naar de markt en ook weer gelopen en om half 2 ging de trein terug naar Kanyakumari. Het was heel druk, maar gelukkig hadden we een plaatsje, want om 5u lang te moeten staan had me geen pretje geleken. De trein kost echt niks trouwens! we moesten 40 cent betalen, echt een giller. En toen we op het station aankomen stond Vasantha ons alweer op te wachten. De lieverd.
En afgelopen weekend zijn we op zaterdag naar Nagercoil gegaan met de bus. Deze stad ligt op een klein uurtje hier vandaan. Geen bijzondere stad, maar wel leuk om wat te lopen, en er is een mooie wijk; Vadasery, waar een relaxte sfeer hangt met brede straten met bomen en hier en daar een winkeltje. Afgelopen disndag ben ik hier weer geweest, want toen waren we uitgenodigd door een Indisch echtpaar om een dagje met ze op stap te gaan. Heel gezellig! De hele dag hadden we een jeep met chaffeur en hebben ze ons mooie plekjes laten zien.
Ook heb ik me nog ontpopt tot fietsenreperateur. Ik zag al een tijdje een paar fietsen staan, maar aan elke fiets mankeerde wel iets, maar het leek mij zo leuk om naar de omliggende dorpjes te kunnen fietsen! Dus samen met de melkboer heb ik toen de banden van twee fietsen gerepareerd en nu zijn we al een paar dagen tripjes op de fiets aan het maken. Super leuk! want als we een dorpje binnen fietsen weet binnen 5 minuten heel het dorp dat er 'twee blanke meisjes' zijn. We hebben wel nieuwe banden op de fietsen laten zetten, want dat was wel nodig. Gelukkig is dat geen rip uit je lijf hier. Voor 3,65 euro had ik een nieuwe binnen- en buitenband en zijn ze erop gezet. We zijn ook nog even bij de juffen op bezoek geweest, die wonen in Palavoor, een dorpje vlakbij, en was ook leuk om daar naar toe te fietsen en chai tea te drinken en hun huizen te zien.
Op school gaat het ook nog steeds goed. De kleuters vinden het nog steeds heel leuk dat we er iedere ochtend zijn en ik heb echt een leuke band met mijn kleuterklasje en merk ook dat ze wat leren en het onthouden. In de middag steeds nog de oudere groepen. Dat gaat soms goed en soms wat minder doordat ze dan te rumoerig zijn. Met een juf erbij gaat het beter, die schreeuwt ze dan even tot rust, want ze weten dat ze bij mij het stokje niet mogen gebruiken. Daar heb ik begin van de week nog even stennis om lopen schoppen. Een jongen was zijn boek vergeten, nouja kan gebeuren toch? In de ogen van de juf niet en ze begon erop los te slaan. Toen heb ik even heel hard 'stop that!' geschreeuwd en ben ik uit m'n slof geschoten. Dat kind moest super hard huilen, ik trilde gewoon van woede. 'Waar is dat nou voor nodig? alsof je zelf niet eens wat vergeet' riep ik naar de juf. 'en als ik lesgeef wordt er niet geslagen'. Intussen waren de directrice en twee andere juffen binnen gekomen en heb ik heel duidelijk verteld dat ik stop met lesgeven als er wordt geslagen. Punt was duidelijk. De desbetreffende juf stond wel als een schaap te lachen dus die heb ik nog even een sneer gegeven: 'wat sta je nou te lachen, er is een kind aan het huilen en dat is niet om te lachen kut'. (zonder dat kut dan).
Verder is het lesgeven wel heel leuk hoor! En niet alle juffen hebben een stokje nodig om orde in de klas te hebben.
Zaterdagochtend zal ik dus met Lisa hier vertrekken en dan gaan we met de trein naar Varkala, een kustplaats in de provincie Kerala, om daar een paar dagen te relaxen aan het strand en misschien zit er wel een massage in, want daar staat Kerala bekend om (en ik zou het goed kunnen gebruiken! want ah, de matras waar ik op slaap is zo hard als een gymmat, dus elke ochtend wordt ik stijf wakker). Verder staat er nog in de planning om naar Kollam, Allapey, de Backwaters, Kochi en misschien Munnar ofzo te gaan. Het schijnt prachtig te zijn, een groene, mooie provincie en ik heb er zin in!
Heel veel liefs,
Evy
P.s Luizenupdate: tot zover nog geen luizen! yes!
P.p.s Temperatuurupdate: hottie! 37 graden sinds het begin van de week. Het wordt steeds warmer en als er geen wind is (zondag, maandag dinsdag was dat) is het echt heeeeeeeel erg sweaty. Gelukkig is de wind nu weer terug.
-
27 Maart 2014 - 16:24
Anneloes:
Ah Eef wat een heerlijk verhaal weer! Fijn om weer een beetje te weten wat je daar allemaal uitspookt. Ik stond wel echt versteld van je verhaal over die juf die slaat.. Wat goed van je dat je daar tegenin bent gegaan! Ben trots op je. Heel veel plezier de komende week als je met Liza gaat rondreizen en we spreken elkaar snel! Hele dikke kus!!! xxxxxxxx -
27 Maart 2014 - 16:28
Lieke:
Eef wat schrijf je grappig, leuk, bijzonder en heel lief! Ben trots dat je wat van dat slaan met een stok hebt gezegd! Dat is niet meer van deze tijd en zeker niet bij zulke lieve kindjes. Kus -
27 Maart 2014 - 16:50
Oma Sara En Opa Cees:
Hebben gelachen om het verhaal van je eekhoorn. Wat heb je al veel beleefd en gezien . Je zal india nog gaan missen. Geniet in Kerala, het is er prachtig. Liefsxxxxxx -
27 Maart 2014 - 18:31
Maud:
Hahahaha Eef ik moet zo om je verhalen lachen! Wat schrijf je leuk :) Die eekhoorn is me een bijdehandje... En ik ben trots op je fietsmaak kunsten kind, komen in Utrecht vast ook van pas! Geniet nog heel heel erg van de laatste momentjes daar! Ik blijf je volgen kiddo! xx -
28 Maart 2014 - 07:52
Peter En Henriette:
Je moet de verhalen in boekvorm uit gaan geven, Eef! Het zijn echt avonturen en we zien het zo voor ons! Ik begrijp je heeeeeel goed met die eekhoorn, ik zou het zelf ook in m'n broek hebben gedaan! Wat gaat de tijd snel zeg. Het afscheid daar nadert alweer. Fijn dat je daar een hele mooie tijd hebt gehad. En groot gelijk dat je wat van dat gemep met stokken hebt gezegd!!!!! Kom op, dat kan niet hoor. En wat een temperatuur zeg, we zouden smelten!
Een mooie reis verder met Lisa en wachten je volgende update weer af.
Het beste Eef en groetjes van ons! -
28 Maart 2014 - 10:04
Klaasie:
hahah dat eekhoorn verhaal is zo zielig voor jou! arme snoes! pas maar goed op, ik heb ook niks met die ratten met staarten! X dikke zoen -
29 Maart 2014 - 16:28
Ilse:
hi Eef,
Je verteld het echt heel leuk, wat een creepy eekhoorn zeg, hopelijk komt ie niet meer terug. Gelukkig heb je het gezellig daar en is het lekker weer. Maak er nog een leuke tijd van, jammer dat je daar alweer weg moet, maar er wachten nieuwe avonturen op je ergens anders. Maak er een hele mooie tijd van en vind nieuwe herinneringen om te koesteren.
lots of love from the Netherlands -
30 Maart 2014 - 19:59
Kees En Dinette:
Hey Eef, wat zijn wij trots op onze nicht! Goed dat je zo bent opgetreden tegen die juf die de kinderen slaat. Dat kan echt niet! Hoop dat ze dat ook nooooit meer doet. We hebben wel moeten lachen om je eekhoornverhaal. We zien het al voor ons, jij klappend en hard gillend in je kamer ;-)
Je bent nu al weer op weg naar je volgende avontuur. Benieuwd hoe het daar is.
We horen het wel weer in je volgende verhaal.
Veel liefs Kees en Dinette
Ps: we vinden dat die indiase kleding je erg goed staat, houden zo, ook hier in nederland nog eens aantrekken bij een familiefeestje! -
31 Maart 2014 - 16:13
Marije:
Heee Eefje!
Hahahaaha over die eekhoorn had je nog helemaal niet verteld. Als je dit in geuren en kleuren voor de camera had verteld had ik al helemaal in een deuk gelegen. Je schrijft het ook zo leuk op namelijk ;)! Ik ben heel erg benieuwd hoe het in Varkala is en of je al lekker in je bikini'tje in de zon hebt gelegen!
Hele dikke zoenen van hier -
03 April 2014 - 14:52
Rob:
Heerlijk, Evy, die enthousiaste verhalen en zo levendig verwoord. Je bent een goede schrijver. Het is mij ook iedere keer weer een aangename verrassing hoe gastvrij en hulpvaardig de mensen ook in verre werelddelen kunnen zijn. Hartverwarmend! Fijn dat je dat nu ook ervaart. Blijf genieten.
Knuffel van de buurtjes, Rob en Mieke -
06 April 2014 - 16:33
Anneke:
Hoi Evy,
hartstikke leuk om je verhalen uit Indië te lezen. Tot nu vond ik eekhoorns schattige, leuke beestjes..
Geniet van je rondreis en veel plezier!
Groetjes, Anneke
-
06 April 2014 - 16:46
Maatje Van Sante :
Hoi Evy wat een leuk verslag Herman en ik hebben er van genoten
Hopelijk heb de andere weken ook goed naar je zin dat zal wel jouw kennende
We zien uit naar je volgende verslag
Veel Gr. En reis plezier
Herman en Maatje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
